بحرانهای اقتصادی، سرکوبهای خونین و انزوای بینالمللی، پایههای مشروعیت علی خامنهای را به لرزه انداختهاند.
او این روزها در برابر ریزش نیروهای حکومتی و بیاعتنایی فزاینده مردم به نمایشهای ایدئولوژیک، نگرانتر از همیشه ظاهر میشود. خامنهای در تازهترین اظهاراتش با اشاره به جشن حکومتی ده کیلومتری نیمهشعبان در تهران، از کاهش مشارکت عمومی گلایه کرده و گفته: «نبودن مردم در صحنههای دینی، این سیاست راهبردی دشمن است... جشن بزرگ [مربوط به] امیرالمومنین... با آن عظمت مورد تردید قرار بگیرد که چرا [برگزار میشود؟]».
این اعتراف تلویحی، به روشنی از افول مقبولیت حکومت مذهبی نزد جامعهای حکایت دارد که دیگر حاضر نیست در بزککاریهای مذهبی دیکتاتوری مشارکت کند.